با توجه به اینکه در زمان بروز حریق، مهم ترین اصل جهت جلوگیری از انتشار آن، نحوه اطفا حریق می باشد لذا در نظر داریم در این مبحث نکات کلیدی و مهمی را در این زمینه به شما کاربر گرامی خاطر نشان سازیم.
روش های عمومی اطفا حریق :
به طور کلی اگر بتوانیم یکی از اضلاع هرم آتش را که شامل اکسیژن ، حرارت ، مواد اشتعال زا و یا واکنش های زنجیره ای می باشد را کنترل و محدود نماییم ، حریق مهار خواهد شد.
روش های کلی بر مبنای ماهیت حریق به صورت های ذیل می باشد:
- سرد کردن حریق
- خفه کردن حریق
- مانع شدن یا از بین بردن مواد قابل اشتعال
- کنترل واکنش های زنجیره ای
۱)سرد کردن حریق:
سرد کردن یکی از روش های قدیمی و معمول و موثر برای کنترل حریق می باشد. این عمل عموماً با آب انجام می شود . یکی از خصوصیات گاز دی اکسید کربن نیز سرد کردن آتش می باشد . میزان و روش بکار گیری آب در اطفا حریق اهمیت بسیاری دارد ، این روش برای حریق های نوع A مناسب می باشد .
۲) خفه کردن حریق:
پوشاندن روی آتش با موادی است که از رسیدن اکسیژن به محوطه آتش جلوگیری می نماید . این روش اگرچه در همه حریق ها موثر نیست ولی روش خوبی برای بیشتر حریق ها می باشد . مورد استثناء موادی است که در حین سوختن اکسیژن تولید می کنند ، مانند : نیترات و زنجیره های آلی اکسیژن دار مثل پراکسید های آلی همچنین موادی که سرعت آتش گیری در آنها زیاد است مانند دینامیت ، سدیم ، پتاسیم که از این قاعده مستثنی هستند . موادی که برای خفه کردن بکار می روند بایستی سنگین تر از هوا بوده و یا حالت پوششی داشته باشند . خاک ، شن ، ماسه . پتوی خیس نیز این کار را می توانند انجام دهند.
۳)مانع شدن یا از بین بردن مواد قابل اشتعال:
این روش در زمان آغاز حریق عملی می باشد و با قطع جریان ، جابجا کردن مواد ، جدا کردن منابعی که تاکنون حریق به آنها نرسیده ، کشیدن دیوارهای حائل و یا خاکریز و همچنین رقیق کردن ماده سوختنی ، مایع را امکان پذیر می باشد.
۴)کنترل واکنش های زنجیره ای:
برای این کار استفاده از برخی ترکیبات هالن و جایگزین های آن و برخی ترکیبات جامد مانند جوش شیرین بسیارموثر می باشد. این عمل برای کنترل حریق دشوار تر و پر هزینه تر از سایر روشهاست ولی می تواند بصورت مکمل برای مواد پر ارزش بکار رود.
