نکاتی برای نگهداری انواع کپسول های آتش نشانی :
اکثرا در محوطه های باز از کپسول آتش نشانی حاوی مواد شیمیایی خشک استفاده می شود که برای آتش سوزی های نوع 1و2و3 استفاده میشود. دی اکسید کربن یکی از شایع ترین کپسول های آتش نشانی می باشد که در محوطه های باز استفاده شده و برای آتش سوزی های نوع 2و3 می باشد.
همچنین کپسول های آتش نشانی از نوع K در محوطه ای که عملیات پخت و پز انجام می شود نصب شده و تنها در دسترس کارکنان اختصاصی آن منطقه می باشد.
توجه : در سال های گذشته، کپسول های آتش نشانی هالون در مناطقی که تجهیزات حساس الکتریکی وجود داشته نصب می شد با این حال در بسیاری از دانشگاه ها بدلیل نگرانی های زیست محیطی از کپسول های آتش نشانی دی اکسید کربن به جای هالون استفاده شده است.
مکان های مورد استفاده از کپسول های آتش نشانی قابل حمل
کپسول های آتش نشانی در مکان های زیر نگه داری می شود:
جعبه های آتش نشانی که حاوی شیلنگ آب بوده و قرمز رنگ می باشد. این جعبه ها در دیوارهای راهرو خروجی و مکان هایی که بیشتر در معرض آتش قرار دارد نصب می گردد. در این جعبه ها علاوه بر شیلنگ، کپسول های آتش نشانی قابل هم وجود دارد که معمولا در ساختمان های جدید تر نصب می گردد.
براکت های دیواری نصب شده کپسول های آتش نشانی که در جعبه های آتش نشانی قرار داده نمی شود، نگه داری میکند. این یک روش ساده در مراکزی مانند آزمایشگاه ها، کارگاه ها و مجموعه های ادارای بزرگ می باشد.
تابلو چسب های بازرسی کپسول های آتش نشانی قابل حمل :
در سال های گذشته، جهت پیشگیری از آتش سوزی خدمات پرسنل یکسری برچسب حاوی ماه و سال از آخرین بازرسی جهت تعمیر و نگهداری وجود داشته که بوسیله پانچ علامتگذاری می شد. امروزه از بارکد جهت بازرسی استفاده میشود.